یک مولف ایرانی قرن هفتم به نام بهاالدین در کتاب خود که به طور وسیعی در ایران و هند پخش شد.
روش زیبایی در مورد ضرب به کمک انگشتان دارد که برای انهایی که نمی خواهند جدول ضرب را برای
عددهای بزرگتر از پنج یاد بگیرند لازم است.
اگر کسی بداند حاصل 2*2 و3*4 و غیره تا 5*5 چقدر است می تواند حاصل بقیه ضربها را به کمک
انگشتان خود محاسبه کند.
فرض کنیم می خواهیم حاصل 8*9 را بدست آوریم.
اختلاف 9و8 از 5 به ترتیب 4و3 می باشد.
سه انگشت از یکی از دستان و چهار انگشت از دست دیگر می خوابانیم.
مجموع انگشتهای خوابیده : دهگان
حاصلضرب تعداد انگشتهای باز رقم یکان خواهد بود
در بین قضاوتهاى امیر مؤمنان على(ع) نقل شده که روزى سه نفر بر سر 17 شتر گفتگو داشتند و مىخواستند آنها را طورى تقسیم کنند که یک نفر نصف آنها را ببرد (یک دوم) و دیگرى یک ثلث (یک سوم) و سومى تسع (یک نهم) و بر سر تقسیم عدد 17 به این کسرها درمانده بودند و کار به مشاجره کشیده بود.
على(ع) براى پایان دادن به مشاجره آنها یک شتر از خود به آن هفده شتر اضافه کردند، آنگاه نصف آن عدد را به نفر اول (9 شتر) و ثلث آن را به نفر دوم(6 شتر) و تسع آنها را به نفر سوم (2 شتر) دادند و یک شتر که متعلق به خود حضرت بود باقى ماند؛ یعنى، در حقیقت به هر یک از آن سه نفر چیزى اضافه بر سهمى که مىخواستند دادند زیرا آنها سهم خود را از 17 شتر مطالبه مىکرند و حضرت همان سهم را از 18 شتر به آنها داد، لذا با کمال خشنودى و رضایت از محکمه قضاوت بیرون رفتند و شتر اضافى هم به جاى خود باقى ماند!
اکنون اشکال در این است که بفرمایید این اضافه ها از کجا آمد و مال کى بود که امام به آن سه نفر داد؟
راز معما در ادامه ی مطلب