باغ مدرسه

آموزشی_فرهنگی

باغ مدرسه

آموزشی_فرهنگی

حضرت رقیه

در واقعه کربلا دختر امام حسین (ع) رقیه (ع) سه سال داشت. امام حسین دختر سه ساله خود را خیلی دوست داشتند. رقیه کوچولو هم پدر را خیلی دوست داشت لحظه آخر که امام (ع) داشتند می رفتند به میدان جنگ رقیه (ع) را روی پای خود نشاندند و برسر و موی او دست کشیدند و او را برای آخرین بار بوسیدند و با او وداع کردند.

وقتی امام به شهادت رسیدند خاندان امام را به اسارت بردند، حضرت رقیه خیلی از دوری امام بی تاب بودند و گریه
  می کردند

صدای گریه رقیه کوچولو به گوش یزیدیان رسید و آنها برای اینکه صدای رقیه (ع) را قطع کنند سر امام حسین (ع) را برایش بردند زمانی که حضرت رقیه سر مبارک امام را در آغوش گرفتند و بوسیدند در حالی که سر مبارک در آغوششانبود.

شبستان خیال

تقدیم به همه ی کسانی که دل های مشتا قشان درتب وتاب روزهای خوب مدرسه بی قراری می کند.


 

عکس قدیمی از مدرسه دخترانه سال 1304 -www.jazzaab.ir

اولین روز دبستان بازگرد  // کودکی ها ، شاد و خندان بازگرد

باز گردای خاطرات کودکی//بر سواراسب های چوبکی

——————————————————-

خاطرات کودکی زیباترند//یادگاران کهن مانا ترند

درس های سال اول ساده بود //آب را بابا به سارا داده بود

——————————————————–

درس پند آموزروباه وخروس//روبه مکارودزدوچاپلوس

روزمهمانی کوکب خانم است//سفره پرازبوی نان گندم است

——————————————————–

کاکلی گنجشککی باهوش بود //فیل نادانی برایش موش بود

با وجود سوزوسرمای شدید//ریزعلی پیراهن ازتن می درید

——————————————————–

تا درون نیمکت جا می شدیم//ما پرازتصمیم کبری می شدیم

پاک کن هایی ز پاکی داشتیم //یک تراش سرخ لاکی داشتیم ——————————————————–

کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت//دوشمان ازحلقه هایش درد داشت

گرمی دستانمان ازآه بود//برگ دفترها به رنگ کاه بود

——————————————————–

مانده در گوشم صدایی چون تگرگ//خش خش جاروی با با روی برگ

همکلاسی های من یادم کنید  // بازهم در کوچه فریادم کنید ——————————————————–

همکلاسی های درد ورنج و کار//بچه های جامه های وصله دار

بچه های دکه ی سیگار سرد //کودکان کوچک اما مرد مرد

——————————————————–

کاش هرگز زنگ تفریحی نبود//جمع بودن بود و تفریقی نبود

کاش می شد باز کوچک می شدیم//لا اقل یک روز کودک می شدیم ——————————————————–

یاد آن آموزگار ساده پوش //یاد آن گچ ها که بودش روی دوش

ای معلم نام و هم یا دت به خیر//یاد درس آب و بابایت به خیر

ای دبستانی ترین احساس من

         بازگرد این مشق ها راخط بزن

++++++++++++++++++++

(( سروده ی محمدعلی حریری جهرمی ))